De geschiedenis van moderne fitnessmaterialen

Van oude Grieken en Russische krachtpatsers tot martelwerktuigen en hulpmiddelen voor het lopen met honden. We onderzochten de verrassende oorsprong van de meest populaire materialen die vandaag de dag in fitnessclubs worden gebruikt.

Hoe werden innovaties uit het verleden moderne fitnessmaterialen?

Intro

Fitness, of het nu gaat om er zo goed mogelijk uitzien of het verbeteren van de gezondheid, is niet nieuw. Terwijl de huidige fitness influencers, fitness goeroes en experts geloven dat moderne fitnessapparatuur, training- en fitnessprogramma’s door hen zijn uitgevonden, gaat de geschiedenis van het ontstaan van fitnessmaterialen ver terug in de tijd. Zoals de schrijver Marcel Proust in het begin van de 19e eeuw zo welsprekend zei: “ What we call our future is the shadow our past casts in front of us.“. Veel materialen die vandaag de dag gebruikt worden in de fitnessbranche, zijn eeuwen geleden uitgevonden en door de fitnessbranche als het ware weer herontdekt.

Het ontstaan van fitnessmaterialen gaat terug tot 800 voor Christus. In de afgelopen 2800+ jaar zijn er talrijke innovaties in fitnessmaterialen geweest die de manier waarop atleten, fitnessliefhebbers en gewone burgers een actieve levensstijl trainden en volgden, hebben veranderd. Hieronder volgt een lijst met verschillende innovaties voor fitnessmaterialen die lang geleden zijn ontwikkeld, maar nog steeds gebruikt worden.

Dumbbells

Griekse atleten ontwikkelden rond circa 800 tot 700 voor Christus, in het streven naar grotere atletische prestaties, de eerste dumbbells. Deze vroege versies van de dumbbells werden halters genoemd, waren gemaakt van steen en waren er in verschillende zwaartes. Griekse atleten gebruikten deze halters voor verschillende trainingsbewegingen, zoals lunges, plyometrische sprongen, hardlopen en algemene weerstandstraining. In de loop van de tijd evolueerden deze ruwe halters. In de 16de eeuw werden ze gemaakt van hout, en tegen het einde van de 19de eeuw bestonden ze uit een stalen handvat dat twee met ijzer gevulde bollen met elkaar verbond. Rond de eeuwwisseling van de 20ste eeuw ontwikkelde Alan Calvert, de oprichter van Milo Barbell, barbells en halters met stalen staven waaraan schijven geplaatst konden worden. De huidige halters, hoewel zeker meer verfijnd dan eerdere versies, zijn nog steeds vergelijkbaar met de eerste versies die bijna 3.000 jaar geleden werden gebruikt.

Jackson Globes

 

Medicine Ball

Rond 300 voor Christus introduceerde Hippocrates – de initiatiefnemer van de eed van Hippocrates – de eerste medicine ball. Deze bal bestond uit dierenhuiden die rond een met zand gevulde binnenkant waren gewikkeld en werd door sporters en fitnessliefhebbers gebruikt om te tillen, te dragen en te gooien. De huidige medicine balls, slam balls, sand bells en sandbags zijn allemaal moderne imitaties van de oorspronkelijke medicine ball.

Kettlebell

Snel door naar het begin van de jaren 1700 toen de Russen, die in de lokale atletische competities graag wilden laten zien hoe sterk ze waren, de kettlebell introduceerden. Ze noemden het de girya. De kettlebell werd al snel een belangrijk trainingsproduct voor krachtsporters die hun fysieke kracht willen vergroten. De meeste kettlebells die tegenwoordig worden gebruikt, lijken nog best veel van de originele kettlebells die de Russische krachtpatsers gebruikten.

Barbell

In de 16de eeuw, ongeveer op hetzelfde moment dat de Kettlebell werd geïntroduceerd, ontwikkelden fitnessbeoefenaars de zogenaamde “toverstaf”. Deze verzwaarde houten stok was vergelijkbaar met de huidige verzwaarde barbells, maar dan zwaarder. De toverstaf maakte al snel plaats voor de barbell, die bestond uit houten stokken of metalen staven met daaraan vastzittende gewichten. Halverwege de 17de eeuw ontstonden er barbells bestaande uit een metalen handvat met aan beide uiteinden bollen, gevuld met verpulverd staal. Deze vroege “barbells” vereisten totale lichaamscontrole en core-activatie. De eerste barbells met schijven, die nu nog steeds erg populair zijn, werden rond 1902 geïntroduceerd door Milo Barbell Company.

Een vroege advertentie voor barbells

 

Indian Club

De Indian Club werd in het begin van de 19e eeuw door inheemse soldaten in India aan het Britse leger geïntroduceerd. Het werd voor Britse militairen een populaire training en later ook voor veel atleten over de hele wereld. In 1834 introduceerde Donald Walker, auteur van British Manly Exercise, Indian Club-oefeningen als een algemene vorm van fitnesstraining. In 1866 schreef Sim Kehoe een uitgebreid trainingsboek voor de Indian Club training. Tegenwoordig zijn de RMT-club en ONNIT-staal clubs die door Roque worden aangeboden, gemoderniseerde versies van deze originele trainingsapparaten.

Variabele Resistance Equipment

De eerste versies van de huidige apparatuur met variabele weerstand werd in het midden van de 17de eeuw geïntroduceerd door Dudley Sargent, een Harvard professor. Zijn machines werden variabele-weerstand pulley machines genoemd. Aan het eind van de jaren 1880 had Dudley Sargent 56 verschillende variabele-weerstand pulley machines ontwikkeld met namen als abdominal pulley systeem, chest pulley systeem en back pulley systeem. Veel van zijn pulley systemen werden wereldwijd belangrijke pijlers voor vroege fitnessfaciliteiten.

Progressive Resistance Machines

Rond dezelfde tijd ontwikkelde Dudley Sargent zijn apparaten met variabele weerstand. De Zweedse arts Gustav Zander ontwikkelde zijn progressieve weerstandsmachines met behulp van gewichten, katrollen, hendels en veren. In totaal ontwikkelde Gustav Zander 27 verschillende machines die ontworpen waren voor rehabilitatie en prestatieverbetering. Het onderliggende principe achter zijn machines was wat hij noemde progressieve inspanning, waarbij de belasting van de beoogde spieren gedurende de hele beweging toenam.

Gustav Zander ontwikkelde de progressieve resistance machines met gewichten, katrollen, gewichten, hendels en veren.

 De Stability Ball

Tegenwoordig wordt de stability ball gebruikt door veel sporters over de hele wereld. Wist je dat de stability ball oorspronkelijk in 1963 werd geïntroduceerd door een Italiaanse plastic fabrikant, Aquilino Cosani en de Pezzi bal werd genoemd? De Pezzi bal werd aanvankelijk erg populair dankzij de inspanningen van de Britse fysiotherapeut Mary Quinton, die de bal gebruikte bij het trainen van kinderen. De stability ball kreeg nog meer bekendheid toen Dr. Suzanne Klein-Vogelbach, directeur van de fysiotherapie academie in Bazel, Zwitserland, de bal in haar fysiotherapieprotocollen voor neuro-ontwikkeling opnam. Haar oefeningen werden “functionele kinetiek” genoemd. Vervolgens noemden Amerikaanse fysiotherapeuten het een Swiss Ball en dit groeide later uit tot de stability ball.

Tot slot

Thomas Carlyle, een Schotse filosoof zei ooit: “Het ware verleden vertrekt niet; geen enkele waarheid of goedheid die door de mens wordt gerealiseerd, sterft; of kan sterven; maar alles is er nog steeds, door eindeloze veranderingen. Deze woorden zijn zeker van toepassing op het gebied van fitness, of het nu gaat om apparatuur, programma’s of faciliteiten.

Bron: Legends of Fitness, geschreven door Peterson, O’Rourke en Tharrett.